Grochy Łętownica znane były już w XV wieku. Pierwotnie był tu las książęcy, który w 1476 roku książę Janusz nadał szlachcicom z Mierzeńca koło Pułtuska. Miał on obszar 5 włók i leżał w puszczy zwanej Łętowo. Rycerze z Mierzeńca mieli przydomek „Grochy”. Przystąpili oni do wycinki drzew i założyli nową osadę, nazwaną Grochy.
W XVI wieku dziedziczył tu rycerz zwany Sasinem z Mierzeńca i dlatego nazwę zapisywano jako Grochi Saszini Miernik. Nazwa Sasiny przyjęła się i jeszcze w XVIII wieku wieś zapisywano jako Grochy Sasiny lub Grochy Szlacheckie.
Rycerze z Groch dziedziczyli tu długo, ale część gruntów przeszła na własność innych rodów szlacheckich i według danych z 1783 roku Grochy Szlacheckie należały między innymi do: Sutkowskiego (syna Kaspra Sutkowskiego sędziego ziemskiego nurskiego), Grochowskich, Pieńkowskich, Podbielskiego i Założka.
Grochy Łętownica w 1827 roku liczyły 13 domów i 98 mieszkańców. Na mapie Królestwa Polskiego z 1839 roku nazwę zapisano jako Lentownica Grochy.
W XIX wieku była to nadal wieś szlachecka, w 1891 roku liczyła 7 gospodarstw drobnoszlacheckich, średnio każde z nich miało 14 ha obszaru.
W 1921 roku w tej wsi było 8 domów i 48 mieszkańców. Miejscowość należała do gminy Długobórz.
Pod koniec 2012 roku wieś liczyła 51 mieszkańców (14 domów), na dzień 31 lipca 2016 r. wieś liczy 52 mieszkańców (15 domów).
Obecnie sołtysem jest Zbigniew Zalewski.
Grochy-Łętownica
- Przejdź do - strona Poprzednia
- Przejdź do - strona Następna
- Pobierz artykuł w formie pliku Pdf
- Drukuj treść tego artykułu
- Powrót do poprzedniej strony
- Kontakt na stronie Kontakt